SIBO co to jest?

SIBO to skrót od Small Intestinal Bacterial Overgrowth, oznacza nadmierną proliferację bakterii w jelicie cienkim. Jest to stan, w którym nieprawidłowa flora bakteryjna rozmnaża się w jelicie cienkim, powodując zaburzenia trawienia i wchłaniania składników odżywczych.

SIBO może prowadzić do objawów takich jak: bóle brzucha, wzdęcia, biegunki, bóle głowy, zmęczenie, utrata masy ciała, skłonności do anemia.

Przyczyny SIBO mogą być różne, w tym:

• zaburzenia motoryczne jelita cienkiego (np. zespół jelita drażliwego, choroba Leśniowskiego-Crohna),
• zaburzenia funkcji ruchu jelita cienkiego (np. po operacji, po radioterapii),
• niedobór enzymów trawienia,
• przyjmowanie leków (np. opioidów, protonopompy),
• choroby endokrynologiczne (np. cukrzy

Metanowo-wodorowy test oddechowy

Metanowo-wodorowy test oddechowy (CH4/H2 Breath Test) jest testem diagnostycznym stosowanym do wykrywania nadmiernej proliferacji bakterii w jelicie cienkim, czyli tzw. Small Intestinal Bacterial Overgrowth (SIBO). Test polega na pomiarze poziomu dwutlenku węgla (CO2) i wodoru (H2) w wydychanym powietrzu.

Aby przeprowadzić test, pacjent musi wziąć doustnie odpowiednią dawkę substancji węglowodoru, a następnie pobiera się próbki powietrza z płuc pacjenta co kilka minut przez okres 2-3 godzin. Jeśli poziom dwutlenku węgla i wodoru jest podwyższony, oznacza to obecność nadmiernej ilości bakterii w jelicie cienkim.

Test jest dobrym narzędziem do diagnozy SIBO, jednak nie jest jedynym testem i nie jest powszechnie stosowany. Lekarz przed przeprowadzeniem testu powinien przeprowadzić wywiad i zbadać pacjenta, aby wykluczyć inne przyczyny objawów.

Test na SIBO – jak się przygotować?

Aby przygotować się do testu na SIBO, należy przestrzegać pewnych zaleceń przed i podczas testu:

1. Przed testem: należy przestrzegać specjalnej diety przez co najmniej 3 dni przed testem. Dieta powinna być lekkostrawna i pozbawiona produktów fermentujących (np. cukru, alkoholu, mleka, warzyw kapustnych, fasoli, grochu).
2. Przed testem: należy unikać stosowania leków, które mogą zaburzać wynik testu (np. probiotyków, antybiotyków, leków przeciwbólowych, leków na refluks).
3. Na dzień przed testem: należy przestrzegać postu, nie przyjmując żadnych pokarmów po godzinie 18:00.
4. Podczas testu: należy wziąć doustnie odpowiednią dawkę substancji węglowodoru (np. lactulose, glucose), która jest podana przez lekarza. Należy pobrać próbkę powietrza z płuc pacjenta co kilka minut przez okres 2-3 godzin.
5. Podczas testu: należy unikać palenia tytoniu, jedzenia, picia i wykonywania innych czynności, które mogą zaburzać pomiar poziomu dwutlenku węgla i wodoru w wydychanym powietrzu.

Ważne jest, aby przestrzegać wszystkich zaleceń przed i podczas testu, aby uzyskać jak najdokładniejsze wyniki. Należy też pamiętać, że przygotowanie do testu i jego przebieg powinien być uzgodniony z lekarzem, który przeprowadzi test.

Jak wygląda leczenie Sibo

Leczenie SIBO (Small Intestinal Bacterial Overgrowth) jest skomplikowane i zazwyczaj obejmuje kilka różnych elementów. Celem leczenia jest redukcja liczby bakterii w jelicie cienkim, przywrócenie prawidłowej flory bakteryjnej oraz wyeliminowanie objawów.

Leczenie SIBO obejmuje:

• dietę: dieta lecznicza polega na ograniczeniu lub całkowitym wykluczeniu z diety cukrów prostych, tłuszczów, błonnika oraz produktów fermentujących.
• leki: leki przeciwbakteryjne, takie jak rifaximin, neomycyna, metronidazol są często stosowane w celu zmniejszenia liczby bakterii w jelicie cienkim.
• probiotyki: stosowanie probiotyków po leczeniu antybiotykami pomaga przywrócić prawidłową florę bakteryjną w jelicie cienkim.
• leczenie choroby podstawowej: jeśli SIBO jest skutkiem choroby podstawowej, takiej jak celiakia, choroba Leśniowskiego-Crohna lub zespół jelita drażliwego, ważne jest leczenie tej choroby.

Ważne jest, aby pacjent był pod ciągłą opieką lekarza i był regularnie monitorowany pod kątem zmian objawów oraz poziomu bakterii w jelicie cienkim.

Leczenie SIBO może być długotrwałe i trudne, a czasami może wymagać wielokrotnych cykli leczenia. W przypadku pacjentów z chorobami przewlekłymi, takimi jak choroba Leśniowskiego-Crohna, cukrzyca, Zespół jelita drażliwego, leczenie SIBO może być konieczne do utrzymania remisji choroby.