SIBO to skrót od Small Intestinal Bacterial Overgrowth, oznacza nadmierną proliferację bakterii w jelicie cienkim. Jest to stan, w którym nieprawidłowa flora bakteryjna rozmnaża się w jelicie cienkim, powodując zaburzenia trawienia i wchłaniania składników odżywczych.
SIBO może prowadzić do objawów takich jak: bóle brzucha, wzdęcia, biegunki, bóle głowy, zmęczenie, utrata masy ciała, skłonności do anemia.
Przyczyny SIBO mogą być różne, w tym:
- zaburzenia motoryczne jelita cienkiego (np. zespół jelita drażliwego, choroba Leśniowskiego-Crohna),
- zaburzenia funkcji ruchu jelita cienkiego (np. po operacji, po radioterapii),
- niedobór enzymów trawienia,
- przyjmowanie leków (np. opioidów, protonopompy),
- choroby endokrynologiczne (np. cukrzy
Metanowo-wodorowy test oddechowy
Metanowo-wodorowy test oddechowy (CH4/H2 Breath Test) jest testem diagnostycznym stosowanym do wykrywania nadmiernej proliferacji bakterii w jelicie cienkim, czyli tzw. Small Intestinal Bacterial Overgrowth (SIBO). Test polega na pomiarze poziomu dwutlenku węgla (CO2) i wodoru (H2) w wydychanym powietrzu.
Aby przeprowadzić test, pacjent musi wziąć doustnie odpowiednią dawkę substancji węglowodoru, a następnie pobiera się próbki powietrza z płuc pacjenta co kilka minut przez okres 2-3 godzin. Jeśli poziom dwutlenku węgla i wodoru jest podwyższony, oznacza to obecność nadmiernej ilości bakterii w jelicie cienkim.
Test jest dobrym narzędziem do diagnozy SIBO, jednak nie jest jedynym testem i nie jest powszechnie stosowany. Lekarz przed przeprowadzeniem testu powinien przeprowadzić wywiad i zbadać pacjenta, aby wykluczyć inne przyczyny objawów.
Test na SIBO – jak się przygotować?
Aby przygotować się do testu na SIBO, należy przestrzegać pewnych zaleceń przed i podczas testu:
- Przed testem: należy przestrzegać specjalnej diety przez co najmniej 3 dni przed testem. Dieta powinna być lekkostrawna i pozbawiona produktów fermentujących (np. cukru, alkoholu, mleka, warzyw kapustnych, fasoli, grochu).
- Przed testem: należy unikać stosowania leków, które mogą zaburzać wynik testu (np. probiotyków, antybiotyków, leków przeciwbólowych, leków na refluks).
- Na dzień przed testem: należy przestrzegać postu, nie przyjmując żadnych pokarmów po godzinie 18:00.
- Podczas testu: należy wziąć doustnie odpowiednią dawkę substancji węglowodoru (np. lactulose, glucose), która jest podana przez lekarza. Należy pobrać próbkę powietrza z płuc pacjenta co kilka minut przez okres 2-3 godzin.
- Podczas testu: należy unikać palenia tytoniu, jedzenia, picia i wykonywania innych czynności, które mogą zaburzać pomiar poziomu dwutlenku węgla i wodoru w wydychanym powietrzu.
Ważne jest, aby przestrzegać wszystkich zaleceń przed i podczas testu, aby uzyskać jak najdokładniejsze wyniki. Należy też pamiętać, że przygotowanie do testu i jego przebieg powinien być uzgodniony z lekarzem, który przeprowadzi test.
Jak wygląda leczenie Sibo
Leczenie SIBO (Small Intestinal Bacterial Overgrowth) jest skomplikowane i zazwyczaj obejmuje kilka różnych elementów. Celem leczenia jest redukcja liczby bakterii w jelicie cienkim, przywrócenie prawidłowej flory bakteryjnej oraz wyeliminowanie objawów.
Leczenie SIBO obejmuje:
- dietę: dieta lecznicza polega na ograniczeniu lub całkowitym wykluczeniu z diety cukrów prostych, tłuszczów, błonnika oraz produktów fermentujących.
- leki: leki przeciwbakteryjne, takie jak rifaximin, neomycyna, metronidazol są często stosowane w celu zmniejszenia liczby bakterii w jelicie cienkim.
- probiotyki: stosowanie probiotyków po leczeniu antybiotykami pomaga przywrócić prawidłową florę bakteryjną w jelicie cienkim.
- leczenie choroby podstawowej: jeśli SIBO jest skutkiem choroby podstawowej, takiej jak celiakia, choroba Leśniowskiego-Crohna lub zespół jelita drażliwego, ważne jest leczenie tej choroby.
Ważne jest, aby pacjent był pod ciągłą opieką lekarza i był regularnie monitorowany pod kątem zmian objawów oraz poziomu bakterii w jelicie cienkim.
Leczenie SIBO może być długotrwałe i trudne, a czasami może wymagać wielokrotnych cykli leczenia. W przypadku pacjentów z chorobami przewlekłymi, takimi jak choroba Leśniowskiego-Crohna, cukrzyca, Zespół jelita drażliwego, leczenie SIBO może być konieczne do utrzymania remisji choroby.